۱۳۹۱ مهر ۳, دوشنبه

و در آسمانها و زمین نشانه هاییست برای آنان که می اندیشند...

یه بیماری روانی باحال هست اسمشو یادم نیست توش خود و آینه داره.طرف فکر می کنه قیافه همه آشناس.یه جا دیدتشون.مثلا آلبوم دخترخاله باباشو نگا می کنه میگه ا این دوست دوران راهنمایی من این جا چیکار می کنه.بخدا خودشه!!
آخرشم میرسه به اینجا که جلو آینه که نگا می کنه یکی دیگه رو میبینه جا خودش.
بصورت بی رحمی جددی
اصلا کلا ایمانم یه ÷له رف بالاترا.
جدی میگم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر